Sinir bozucu...

Baştan söyleyelim, maçta 65 dakika 10 kişi mücadele eden konuk Kırklareli takımını kutlayalım. Oğuz'un kırmızı kart gördüğü pozisyon bana göre ağırdı, fakat o dakikadan sonra mücadele eden ve bu mücadeleyi futbol kuralları içinde yapan bir takımı alkışlamak gerek. Biz de bunu söyleyelim. Gelelim bizim takıma: Maça iyi başladık, erkenden golü bulduk. Hatta sonrasında bir tane daha kaçırdık. Kağıt üstünde hem bireysel hem de maliyet anlamında üstün olduğumuz takıma karşı açıkça rahat bir galibiyet bekliyordum ama bunu zora çevirmek için elimizden geleni yaptık. Oğuz'un bana göre doğrudan kırmızı kart gördüğü ve aslında sarı kart olan pozisyon ile de sazı elimize almış olduk. İlk yarı bu skorla bitince beklenti, rakip üstümüze gelirken bizim 2. golü bulup rahatlamaktı. Öyle de oldu, pozisyonlar bulduk, 2 top direkten döndü, net vuruşlar yapamadık. Bütün bunları yaparken de rakibi maça ortak ettik. Teknik heyet, değişikliklerde oyunu istediği şekle göre yapmaya çalıştı fakat evdeki hesap çarşıya uymadı. Yan pas, geri pas, oyunun bazı anlarında vitesini düşürdü. Rakibin gardını düşürmek için gol gerekirken, santrafor Hasan 90'da oyuna dahil oldu. Oysa Ahmet Hakan da biraz erken oyuna alınabilirdi. 5 haftadır sakat olan sağ bek İsmail oyuna alındı, yarım saat sonra tekrar dışarı alındı. Hem ona hem takıma yazık oldu. Hazır değilse bir oyuncu neden oyuna atılır? Hadi attın, bitime 8 dakika kala neden çıkar? Kısaca, kendi kendimize harakiri yaptığımız bir maç oldu ama kaçırdığımız konu ise bu kayıpları ilerleyen haftalarda çok da arayacağımız.